vrijdag 12 maart 2010

Bewondering

Gisteren waren we met het openbaar vervoer een dagje uit. De heenweg ging prima, 2 keer overstappen en in een uur waren we op bestemming, maar de terugweg was een drama. We hebben er twee uur en een kwartier overgedaan en daarvan bijna anderhalf uur in de kou moeten wachten. We waren pas om zeven uur thuis, hongerig, extreem moe en koud. Maar ik heb echt bewondering voor de kinderen. Ze hebben zich zo goed gehouden! Emma en Nienke hebben geen enkele keer gevraagd hoe lang het nog duurt of geklaagd over dat het zo koud was. Waar we ook stonden te wachten, speelden ze met daar voorhanden was. Bij de bushalte waar we bijna een uur gestaan hebben, verzamelden ze gewoon een familie stokjes en gingen zitten spelen. Ook Anne heeft zich naar omstandigheden echt flink gedragen! Voor haar was het nog moeilijker, klein als ze is, minder goed tegen de kou kunnend en niet vrij kunnen rondlopen (wat echt soms even heel moeilijk voor haar was) heeft ze het flink "doorstaan" Toen eindelijk de bus kwam,(en oh, wat was die lekker warm!) zat ik met drie vrolijk zingende meisjes, naast mij, op weg naar huis.

Na zo'n vermoeiende dag gisteren (ik ben er nog echt moe van) is het vandaag een hele relaxte dag thuis. Anne is vandaag wel meer moe dan anders. Ik heb voor Emma en Nienke ieder drie kleurplaten uitgeprint (dat wilden ze graag,en dan natuurlijk met paarden erop;) en ging toen even met Anne op bed liggen tot ze in slaap viel. Toen ik na een 20 minuten beneden kwam zaten ze nog steeds te kleuren ieder op een rustig plekje en hadden ze alle kleurplaten ingekleurd, naar eigen fantasie; )

Ik vond dat zo lief!!!!!

1 opmerking:

Mirjam zei

O, dapper, allevier!! Vreselijk, OV met drie kinderen....Liever niet meer, als het aan mij ligt :)))